01 – Over The Hills And Far Away
02 – Military Man
03 – Days Of Heros
04 – Where Are You Now
05 – So Far Away Empty Rooms
06 – Oh Wild One
07 – Blood Of Emeralds
08 – Out In The Fields
09 – Walking By Myself
10 – Johnny Boy
11 – Parisienne Walkways
Lezers,
wij hadden nog een ongerade hoes openstaan. Hierboven ziet u hem. Still Got The Blues van Gary Moore. Wij draaien hieronder het titelnummer, en voorts nog twee clipjes over iets nog hebben….
Gary Moore – Still Got The Blues
Tom Petty- A Thing About You
Alannah Myles – Still Got This Thing For You
Aerosmith – Walk This Way
Gary Moore – Walking By Myself
AC/DC – Walk All Over You
Lezers,
Roy Lichtenstein was een kenner van vrouwen. Hoe komen wij daarbij? Welnu, hij noemde bovenstaand werk Girl with Hair Ribbon. Niet Anne met haarband of Jacqueline in striptekening, nee hij hield de naam van de dame bewust buiten beeld. Waarom leiden wij daaruit af dat Roy een kenner is? Welnu, hij zal ongetwijfeld geweten hebben dat toevoeging van de naam gedonder zou geven. Gedonder van twee zijden wel te verstaan.
Allereerst is er de dame wiens naam aan het werk gegeven wordt, de Anne of de Jacqueline (Ook nu kiezen wij deze namen met de grootste zorgvuldigheid. Wij kennen namelijk geen Anne of Jacqueline. Anders zou het ons duur komen te staan!). Deze Anne of Jacqueline zouden in eerste instantie trots zijn onderwerp van een kunstwerk te zijn. Bij nadere beschouwing van de uitwerking van Roy zouden zij geheid vragen stellen in de lijn van:”Vind je echt dat mijn huid zo rood vlekkerig is?” of “Die pluk haar zat toch niet echt zo voor mijn ogen? Ik had even naar de kapper moeten gaan, vind je niet?” Vragen, zo weten wij, waarop ieder antwoord het verkeerde is, maar nog lang niet zo erg als niet antwoorden.
De tweede richting waaruit gedonder komt is die van alle dames die niet Anne of Jacqueline heten. “Niemand maakt ook nooit een kunstwerk dat mijn naam draagt.” Nee, door het de naam van het subject niet in te vullen slaat Roy twee vliegen in één klap. Tegen Anne en Jacqueline kan hij zeggen dat het fictie is, en dat deze fictieve dame een rare huid heeft en naar de kapper moet. Tegenover alle andere dames is hij ook gedekt.
Wij bij 3vandaag kenden deze gevaren niet. Goed twee weken lang hebben wij hier liedjes langs laten komen met meisjesnamen. Dat hebben we geweten. “Er zijn zeker geen liedjes met mijn naam?”, klonk het met enige regelmaat. In gedachten antwoordden wij: “Nee, gek hè?!”, maar wij hielden ons in. Het was een zware tijd.
Wij hebben ons heil gezocht bij muzikanten die ook geleerd hebben. Muzikanten die een verhaal over een vrouw, meisje of dame te vertellen hebben, maar voor wie het duidelijk is dat het noemen van namen bijster onverstandig is. Zij volgen de Lichtenstein-doctrine en spreken de vrouw slechts nog in algemene bewoordingen aan. Dat maakt ontkennen later een stuk makkelijker. Hooguit voegen zij aan de algemene vrouwsomschrijving nog wat karakteristieke eigenschappen toe…..
The Guess Who – American Woman
Scorpions – Woman
Bruce Springsteen – Red Headed Woman
Gary Moore – Oh Pretty Woman
Queen – Fat Bottomed Girls
Neil Young & Crazy Horse – Cinnamon girl
David Bowie – China Girl
Joe Cocker – Delta Lady
Jimi Hendrix – Foxy Lady
Lezers,
het huis waarin 2008 een jaar woonde is zo goed als leeg en verlaten. Straks woont er een nieuw jaar in het huis. 2008 komt nooit meer terug. Weg, leeg, voorbij…
Rainbow – Since You Been Gone
Led Zeppelin – Ten Years Gone
Gary Moore – Empty Rooms
Lezers,
wij geven onmiddellijk toe dat wij de laatste tijd in ons muziekbeluisteren nogal gericht zijn geweest op melodieuze muziek waar veel draaide om de teksten. Wij stonden in die zin dan ook niet te springen om het nieuwe album Bad For You Baby van Gary Moore te gaan beluisteren.
Het album, dat vanaf volgende week in de winkels ligt, valt echter helemaal niet tegen. Moore zet zijn lijn van bluesalbums door. De muziek varieert van stevige bluesrock, zoals het stampende Down The Line en Walkin’ Thru The Park, tot lekkere nachtblues, zoals de nummers I Love You More Than You’ll Ever Know en Did You Ever Feel Lonely. Moore laat op het album horen nog steeds te weten hoe men een gitaar bedient. Zowel razendsnelle blueslicks vliegen uw boxen uit, als ook slepende, jankende solo’s.
Wij horen dit soort muziek toch het liefst in de kroeg met een biertje in de ene en een rondborstige dame sigaretje in de andere hand. Desalniettemin is Bad For You Baby een heerlijk bluesalbum. Wij kunnen de liefhebber zeker aanraden volgende week even te gaan luisteren bij uw platenboer.
Voor nu drie ouwetjes van de heer Moore.
Gary Moore – Still Got The Blues
Gary Moore & Phil Lynott – Out in the Fields
Gary Moore – Oh Pretty Woman
3vandaag 
Uw reacties